Conflans- Auvers-sur Oise
Maandag wasdag . Dat gold ook voor ons. Het eerste wat er vanmorgen gebeurde was het wasmachine aan . Daar we voor vandaag een korte afstand af te leggen hadden, namen we alle tijd voor dat we vertrokken. Ons doel voor vandaag was naar Auvers-sur Oise. Bijna niemand weet dat, maar dit is de plaats, waar Vincent van Gogh begraven ligt. Waar hij een gedeelte van zijn leven heeft gewoond, en waar hij is overleden.
De Oise, waar we op zouden gaan varen lag net om de hoek. Via allerlei borden en ook via mijn beeldscherm werd ik er op gewezen dat op deze rivier veel stuurboord-stuurboord passeren is. Dit houd dus in, dat ik verplicht ben de verkeerde kant van de waterweg te nemen. Zo kunnen schepen tegen stroom makkelijker de binnen bocht nemen. De Oise is best een mooie rivier. Veel woningen met hun tuintjes aan de waterkant, maar bovenal vooral heel veel bomen langs de waterweg. Soms heb je niet eens in de gaten dat er nog een hele stad achter die bomenrij zit.
Na 21 km op Oise gevaren te hebben waren we bij Auvers-sur Oise aangekomen. Hier zou een aanleg steiger zijn, en die was er . Alleen waren de bolders zeer spaarzaam. Er lag een boot aan de lage steiger. Met een beetje passen en meten konden we er bij. Het is altijd zaak om op een rivier met meerdere lijnen en springen je boot vast te leggen. Je ligt in de stroom en de boten die langs kwamen kunnen best een flinke hekgolf achter laten. Alhoewel we geen enkel schip tegen gekomen waren, zat er wel een vrachtschip vlak achter ons. Dit was gelijk een test of alle lijnen goed vast zaten. Een aantal ballen moesten zakken, om de klappen op te vangen voor we van boord zouden gaan.
Ons doel was een bezoek aan Auvers sur Oise. De begraafplaats was makkelijk te vinden , maar een graf uit duizenden was andere koek. We begonnen maar aan de kant waar de oudste graven lagen, en al gauw kwamen we bij een niet opvallende grafzerk met Vincent van Gogh en zijn broer Theo van Gogh, die gebroederlijk ,naast hem lag. We maakte wat foto’s en een paar Koreanen kwamen gelijk naar ons toe. Ook zij waren op zoek naar Vincent. Verder was er weinig bezoek. Er komen dagelijks wel 1000 keer zoveel mensen naar zijn werken kijken in Amsterdam, als naar zijn graf. In de kerk van dit dorp werd ook zijn werk herdacht. De kerk van die tijd had moeite met deze man, die niet opgebaard mocht worden in de kerk, omdat hij zelfmoord gepleegd had. De bezoekers die de kerk bezoeken, die hij trouwens wel geschilderd had, kwamen er wel dankzij hem.
Toen we verder het dorp in liepen, viel direct op, dat dit dorp leeft van de geschiedenis van vroegere bekende schilders. Overal staan borden, replica’s , tentoonstellingen , wandeltochten en schilderijen op de plaats vanwaar het schilderij geschilderd is. Het gaat om drie bekende schilders , waarbij Van Gogh er wel uitspringt. Charles Daubigny was de schilder die ook uit Auvers kwam en waar van Gogh heel veel van geleerd heeft. Opvallend was ook dat er geen Nederlandse toerist te zien was, wel mensen uit Aziatische landen. Toch is dit dorpje, een bezoek zeker de moeite waard. Jammer dat het Chateau gesloten was, wat trouwens wel opvalt als je er in de buurt ben. Een mega groot kasteel met tuinen en serres. De leeftijd (bijna 400 jaar) zal best veel onderhoud vragen.
Terug aan boord kwamen er toch nog meerdere vrachtschepen langs. Een jacht heb ik niet gezien. Dit zijn over het algemeen schepen die vanuit België komen en nog steeds veel zand en grind vervoeren. Het lijkt wel of er bijna niets anders te vervoeren valt over het water dan zand en grind.