18 augustus.

Viviers is een schitterend plaatsje is, met hoge bergen in het zuidelijk Ardeche gebied. We hadden besloten het achterland met de fiets te gaan bezoeken. We kregen nu de kans om naar een soort vrijheidsbeeld boven aan de berg te gaan. We bezochten de VVV om de juiste kaart te krijgen van de omgeving. Bij het lezen van de plaatselijke krant, dat de temperatuur vandaag op zou lopen tot 40 graden, hadden we ons plan een beetje aangepast . We zouden een zwemmeer bezoeken in plaats van een klimpartij naar het vrijheidsbeeld.

Het plan was om met de vouwfietsjes naar ‘La Guinguette du Lac’te gaan. Zwembroeken mee, een handdoek en fietsen maar. 30 km over fietspaden en openbare wegen en naast het razende verkeer.

Frankrijk probeert ook meer fietspaden te organiseren, alhoewel , zo goed geregeld als in Nederland is het nergens. Er waren weinig dorpjes op onze route. De flessen water, die we meegenomen hadden waren met deze temperaturen hard nodig . Toen we uiteindelijk de zwempoel bereikte was het water op. De zwempoel had een zwem gedeelte en een surf gedeelte. Alles afgezet met rijen ballen en onder toezicht van een security toren. De eerste 10 meter in het water ging wel, maar zogauw je dieper dan kniehoogte kwam lag het vol met stenen. Ging je nog dieper zakte je voeten weg in de bagger. Zwemmen was de enige optie. De waterplanten raakten je benen aan. Niet lekker zwemmen, maar goed , het koelde af, en dat was met 36 graden heerlijk.

Een restaurant met alleen pizza’s bezorgde ons de nodige energie om de 30 km weer terug te fietsen. Oo wat was het warm . We konden onze water flessen vullen bij een kraan met zacht drinkwater en begonnen aan onze terug tocht. Het plan om de berg op te gaan werd nogmaals beoordeeld maar afgewezen. Het was zo bloed verziekend heet. Zadelpijn ging meespelen. Niet gek als je zo makkelijk zweet. We stopte meerdere keer, om het zitvlees even lucht te geven.

Uiteindelijk kwamen we in Viviers en reden in 1 ruk door naar de bartent in het dorp. Wat was dat eerste biertje lekker, en het tweede zeker zo lekker, en die derde viel opnieuw goed. We hadden de tijd niet echt in de gaten gehouden. Het was hoog tijd om te gaan eten. Terug aan boord werd uit de voorraad,  de maaltijd klaar gemaakt. Een macaroni schotel , met prei en courgettes, waar een heerlijke saus de maaltijd af maakte. En dan met een glas koude rose  ,waar het water vanaf parelt. Dan smaakt zo een maaltijd echt voortreffelijk. In combinatie met de omgeving en de temperatuur van dat moment is dit een moment van ware geluk. Dat eten een mens zoveel geluk kan geven.