Moulin la Fosse-Cambrai

29 september 2023

16 sluizen en 24 km gevaren.

Eigenlijk begon de dag best goed. We hadden een rustig plekje bij de sluis. Het nadeel hiervan is wel, dat je in de nacht meerder keren uit bed moet,  door het constante geluid van een waterstroom, van een  overlopende sluis.

Klokslag 8 uur werd de motor gestart en de eerste sluis lag binnen 100 meter .Het had die nacht behoorlijk gewaaid. En wind had veel los drijvend vuil richting de sluizen doen waaien. Dit hoopte enorm op. Ik had het geluk, dat er net voor mij, de twee vrachtboten van gisteren,  de meeste sluizen moest passeren die ik vandaag ook ging doen. Sluis twee gaf gelijk al storing aan doordat de deuren niet goed open konden . Dus dat werd bellen. Zo zag ik een kwartier later de man van gisteren weer verschijnen. Kort van stof en niet echt in de ‘mood’ om een half frans gesprek aan te gaan. Met zijn stok was die in de weer, om de hele bergen planten weg te trekken . De man reed met ons mee, want de volgende sluis was weer bingo.

Ineens zagen we een gelegenheid om water te tanken. Dat hadden we hard nodig. De watervoorraad was zo goed als leeg na 6 dagen. Ik heb me bewust niet gedoucht om water te sparen. De plasjes werden opgespaard voor ze doorgetrokken werden. Het dek zag er niet uit na de tocht door de tunnel van gisteren. Allemaal krijtresten van het afduwen van de kant. Zo trokken we er een half uurtje voor uit, om schoonschip te maken en de tank te vullen.

Zodoende was onze meerijdende sluiswachter niet meer in beeld bij de volgende sluis. Die sluis ging gelukkig goed. Maar twee sluizen verder kwamen we aanvaren en zagen dat er een vrachtschip naar ons lag te schutten. Toen die eruit kwam ging die sluis gelijk op ‘dubbel rood’. Voor ons een teken dat we niet door konden. De schipper probeerde ons nog iets te vertellen, van “je moet maar even bellen”. Dat deden we maar. En al snel kwam  een nieuw gezicht de sluis ontgrendelen. De man zei ook naar de volgende sluis te rijden, en ja hoor. 200 meter verder stond de volgende sluis ook op dubbel rood.

De man in kwestie zat wel om een praatje verlegen. Hij vertelde ons dat dit helemaal zijn werk niet was, maar omdat nu canal du Nord afgesloten was, er 5-8 vrachtschepen per dag door het kanaal gaan. Normaal wordt het hele kanaal door 1 man nagelopen voor 1 of hooguit 2 schepen per dag. Nu loopt er 5 man rond, op die 105 kilometer kanaal en die 40 sluizen,  om die 5-8 schepen te begeleiden door al die sluizen met hun problemen.

De problemen zijn er echt . Bij ons ging het tot twee keer toe helemaal fout. Alvorens ik een sluis in vaar, sla ik meerder keren achter uit om van alle vuil los te zijn. Zit dat er nog in, kan ik niet achteruit slaan. De schroef draait wel, maar het schip stopt niet en is niet meer stuurbaar. Dat spelletje gaat 39 keer goed, als je alles maar rustig doet. Tot die ene keer, dat er opnieuw een enorme  berg vuil voor de sluis ligt, waar je doorheen moet, anders loop je vast. En dan is ook de kant nog ontzettend laag , dat de ballen er overheen rollen. Geen stuur, geen rem, en dan gaat alles fout . Ik werd tegen de rand geduwd door een hoop vuil. De ballen schieten weg. Volgas achteruit doet helemaal niets. Het lijkt wel of het schip juist vooruit gaat daardoor. Dan raak je de rand en is de verfschade daar.

We zouden stoppen in Cambrai. Daar was een haven, en het brood was op, de groenten en fruit waren op , en zo waren er nogal wat dingen, die we nodig hadden. We deden een haven aan, Op het oog een mooie haven, met een mooie plek voor ons. Ik voer heel langzaam naar de kant. Had niet in de gaten dat deze haven helemaal vol gegroeid was met planten, die ongeveer 10 cm onder water weelderig groeide. De schroef maaide zichzelf vol met dit ongroen en kon niet meer stoppen toen ik vlak aan de kant lag. Met een klap schuurde we langs de kade. De ballen konden niets opvangen. Ik sprong met mijn lijn op de kant om de boel te remmen, maar kon niet voorkomen dat de kop voorin een tikje kreeg. Weer drie keer schramp schade. En dat allemaal door die weelderig groeiende planten. Nu begrijp ik pas dat je als schipper van een jacht niet meer naar Frankrijk wil.  Blij dat ik goed verzekerd ben.