17 mei Attigny- Asfeld

Annemieke wilde mee boodschappen doen. We hadden toch wel wat op ons boodschappenlijstje staan. Terwijl het personeel de winkel opende , konden wij alvast naar binnen. Een Carrefour winkel verkoopt van alles, en ook hier zijn de prijzen op zijn Hollands , en zelfs wat meer. We kochten er, wat we nodig hadden . Voor brood gaven we toch de voorkeur aan de echte Boulanger/patisserie. De croissants zijn er toch het lekkerst, en ze verkopen er al meer dan alleen baguette. De markt startte net op, en ik vond precies dat koppelstukje voor de kraan die ik buiten Nederland nog niet gevonden had.  Hier in Frankrijk, moet je je eigen slang en hulpstukken meenemen om drinkwater te kunnen tappen. Mijn ¾ duims schroefkoppeling met een snelkoppeling voor de slang had ik al in Dinant op de kraan laten zitten. Nu ben ik weer gered, tot ik schroefdraad stuk weer vergeet.  

In gezamenlijkheid vertrokken we op tijd. We hadden al gehoord dat sluis 6 problemen had de dag ervoor. Dus ook toen wij aankwamen. Er was totaal geen leven in deze sluis, alsof er geen stroom op stond. Ik belde de VNF en met succes. Na 15 minuten kwam er een aardige dame die ons door het sluisproces heen loodste. Ik vroeg haar , zijn er nog meer probleemgevallen op onze reis . Ja sluis nr 9. De reisde met ons mee, naar de volgende twee sluizen.

Het traject was een lastig traject. Het stond vol waterplanten. Er varen te weinig schepen om de doorvaart goed open te houden. Onderweg sloeg ik verschillende keren achteruit om het vuil uit de schroef te schudden. Mijn wierpot begon ook vol te raken.

Bij sluis 8 eerst maar omgezet naar de tweede wierpot, anders zou de motor warm kunnen lopen. Wat een gedoe. Hoe lang zou dit nog duren!! Bij sluis nr 8 stond onze dame ons alweer op te wachten. Vroeg hoe het ging, want ook zij wist van het ongemak. Er zijn weken dat er maar 5 schepen per week door deze vaart gaan.  We naderde sluis nr 9, En ja hoor. Deze stond op storing. Onze dame stond ons niet op de kade op te wachten. Dat werd dus weer bellen naar VNF.

Binnen 5 minuten was ze er weer. De vrolijke lach, het praatje in gebroken Engels , de interesse waar we heen gingen. Enthousiast hielp ze ons weer door de sluis.

De plantengroei bleef een probleem, maar niet meer zo erg als tussen sluis 6 en 7.

Langs de kant lag nog een spits , iets van graan te laden. Hoe is het mogelijk dat een schip van deze omvang (38 meter bij 5 meter) hier naar toe is gevaren. Het schip kwam uit Gent en zou zomaar graan voor een bierfabriek kunnen laden. Ik hoop dat we dit schip voor blijven.

We meerde aan bij Asfeld. Het was een plek voor 3 jachten. Alles bezet. Er waren mensen aan het werk om de waterplanten weg te halen. Toen wij aankwamen gingen zij gelijk weg, wat voor ons de plaats vrij maakte.

De avond gezellig doorgebracht met Albert en Katja. Barbecue, biertje , Sonnema.

Wat bleek, Albert heet niet alleen Singer, hij heeft ook jaren in het Russisch Orthodox Kozakken Koor gezeten, en door heel Europa , en zelfs in Rusland uitvoeringen gegeven. Hij liet de muziek horen, en zei me dat hij hier altijd ontzettend rustig van werd. De muziek had een ontspannende werking.

8 sluizen en 40 kilometer