4 oktober 2023
70 km en 2 sluizen
De regen kletterde op het dek. Dan is het altijd fijn wakker worden. Voor vandaag hadden we nog een hele tocht voor de boeg , of niet. De snelheid waarmee sluizen bedient worden is altijd een vraag. We vertrokken en lieten Zierikzee voor wat het was. Volgend jaar een mooie gelegenheid om nog eens heen te gaan.
De stroom zat tegen , de wind zat mee, en dan krijg je hoge golven. Op zich geen probleem als je ze maar niet op de zijkant krijgt. Alhoewel we daar onze oplossing voor hebben. De stroom was te hevig om een beetje snelheid te maken. Ik voer tussen de recreatie betonning, zodat ik geen last ben voor de grote jongens, die blijkbaar , ondanks de hoge diesel prijzen toch meer verdienen in snelheid.
Een zeehond zwom een 10 meter naast ons en liet zijn koppie zien. Alsof hij goede dag zei. Bij de Krammersluizen was het stil. We waren de enige, terwijl je in de zomer hier soms uren moet wachten vanwege de drukte. Terwijl de deuren open gingen, kwamen er nog 2 scheepjes bij. Een loodsjol van ongeveer 10 meter lag naast ons . Een compact en mooi scheepje. Deze man had een 350 pk Yanmar er in leggen. 3x zoveel dan wij. Zijn vaarseizoen zat erop. Hij voer 6 maanden per jaar door Nederland, ondanks zijn 75 jaar en was er zeker van , nog niet te stoppen. De eilanden Jersey en Guernsey had hij nu wel gehad, maar Nederland had nog zoveel mooie plekjes. Daar was ik het met eens.
Op de Folkerrak werden we confronteert met een schip van rijkswaterstaat en de waterpolitie . Het bleek dat ze op zoek waren naar twee lijken van vissers, die de avond ervoor omgeslagen waren. Je zoekt gelijk mee, voor het zelfde, zie je er ergens een drijven.
De Folkerrak sluizen deden rommelig aan. Overal hekken op de steiger. Er was wat ongelijkheid van de onderlinge drijvende delen. Ja, als er dan één persoon struikelt en daar iets van zegt, sluiten ze gelijk de hele steiger af, met van voor tot achter hekwerken aan beide kanten. Niemand durft meer verantwoordelijkheden te nemen en daarom wordt er direct gereageerd met hoge hekken, als er geklaagd wordt.
Het schutten in de sluizen verliep sneller dan we dachten. En zo zetten we koers op Dordt. Hoe dichter bij Dordt hoe rotter die wordt , was de uitspraak van de handelaren vroeger mbt de zeevis die helemaal naar Dordrecht gevaren moest worden op zeil. Voor ons ging dat niet op. De snelheid vloog omhoog. De Dordtsche Kil gaf 2 knopen stroom. Zo liepen we met 8 knopen keihard naar de Nieuwe haven. Bij Meldpunt Dordrecht gaf ik via de Marifoon door, dat ik er aan kwam. Daarna werd er keurig rekening met me gehouden. Een vrachtschip uit een haven kreeg te horen dat ik nog even voor ging, en een schip dat tegengesteld op de brug voer, kreeg ook even door, dat de Aura Maris in aantocht was.
De haven in de Nieuwe haven had nog wel een plekje voor ons. De Engelenbrug ging open en bij de aanleg steiger stond de havenmeester me al op te wachten. Hij had de rekening al klaar liggen, want hij moest weg, en had al mijn gegevens in zijn bestand staan. Zo zaten we om half 6 in de trein op naar huis. Even naar huis , met een bruiloft en wat feestjes . Zondag varen we weer verder.